วันพฤหัสบดีที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2555

เมื่อวานนี้ได้แวะไปหาม่าม๊าที่บ้าน ไม่ได้เจอกันมานานแล้วตั้งแต่แต่งงานได้ .... จำไม่ได้แล้ว แต่คราวนี้รุ้สึกคิดถึงอาจจะเป็นเพราะเราได้ย้ายบ้านออกมาแล้ว.....

กลับไปเจอเจ้าตี๋และเจ้าหม๋วย .... เลยพาไปซิ่งกิน ice cream กันเสียหน่อย เจ้าหม๋วยอยากกิน sewensen เอ้หรือรู้จักแค่ยี่ห้อเดียว.... ตอนเด็ก ๆ เราไม่มีโอกาสแบบนี้เลย...... อยากพาไปกิน baskin robbin แต่เจ้าเด็กคงไม่รู้เรื่อง

ไปกันสามคน มีเจ็กหมี อัยย์ และ อะตอม ไปรับโกวโบว์ ที่รถไฟฟ้า แล้วก็ไปกินกัน บรรยากาศในงานกันหน่อย









Sewensen

หลังจากกลับมา เจ้าตี๋โดนแกล้งเรื่องถั่วเจ็กหมีเอาถั่วไปซ่อน พอเจอเท่านั้นเจ้าตี๋หน้าตายิ้มออกมาได้เลย ของหวงของเค้า ไม่ยอมให้ใคร ของหวงของเค้า .... ถั่ว... สัญญาว่าจะซื้อถุงใหญ่ใหญ่ให้เจ้าตี๋ ......

กลับมาอัพเดท อีกทีวันที่ 12/10/2012 เพื่อจะมาใส่เพลง เห็นแล้ว ผมคิดว่าเพลง จิตรกรรม คงเหมาะกับ การละเลงโต๊ะเละเทอะกันวันนั้น .... เพราะมันคือจิตกรรมบนโต๊ะ ......


วันอาทิตย์ที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2555

สุดร้อน กับสุดสัปดาห์

เอารูปนี้ไปหน่อยเห็นว่ามันเป็นเลขแปลก ๆ กลัวจะไม่มีโอกาสได้เห็น เลขไมล์ 121212 วันนี้เราทะเลาะกันด้วย ตอนเช้า วันพุธที่ 14 มีนาคม 2555 เลขนี้ไม่ดีหรือตัวเลขวันที่ไม่ดี ?????

แม่ของผมกำลังจะเดินทางมากรุงเทพ โดยที่ผมจองตั๋ว แอร์เอเชียให้ตั้งแต่ปีก่อน ...น่าจะกลางปี

แล้วเรามีแพลนจะเดินทางไปทำบุญที่จันทบุรีด้วยกัน ...... ไม่ยากอะไร....... มาถึงอีกเสาร์หนึ่ง

เราก็ต้องเริ่มทำงานบ้านด้วยตัวเองอีกอาทิตย์หนึ่ง เริ่มจากซักผ้า แต่มีเรื่องดีเรื่องหนึ่งคือ ต้นถั่วเขียว

เริ่มออกดอกและออกฝัก .... จากที่คิดจะฟันต้นให้เป็นปุ๋ยกลับรู้สึกว่า อยากเห็นเมล็ดถั่วเขียวจริง  ๆขึ้นมา

หลังจากช่วยกันทำความสะอาดบ้านเสร็จ ผมก็เริ่มขุดดินทำสวนกันหน่อย.......

ผมเริ่มขุดตั้งแต่ 10 โมงเช้า .... จนพักอีกที บ่ายโมง เพื่ออกไปหาข้าวทานกัน.... เรามุ่งตรงกันไปซื้อ

โซฟา หลังจากโซฟาโดนน้ำท่วมทั้งชุด ที่ซื้อเพราะว่าบริษัทต้องการบิล เราไม่มีทางเลือก ดีกว่าเราไม่ได้

อะไรเลย ....ผมตัดสินใจเลือกตัวนี้ครับ



สนนราคาก็น่าจะใกล้เคียงกับในห้าง Hypermarket ทั่ว ๆ ไป 2800 บาท


นี่รูปผมต้องถ่ายไปให้ออฟฟิตดู เค้าจะอนุมัติเงินมาให้ ... เลือกให้สูงกว่า ราคาที่บริษัทจ่าย 2500 บาท

เลือกเสร็จ ต้องรอมาส่ง กว่าจะมาได้ ร่วม  ๆ 20.00 น. ให้รออยู่นานมาก ๆ แต่ระหว่างนั้นผมก็นั่งอ่านหนังสือรอยู่หน้าบ้าน


ตื่นเช้ามาวันอาทิตย์ .... เช้าหรือไม่ไม่รู้แต่ที่รู้ ๆ มันคือเวลา 10.30 น. ผมรู้สึกดีที่ได้นอนเต็มที่ เพราะผม

นอนไม่ค่อยหลับมานาน อาจจะเป็นเพราะเพลียจากการทำสวน .... วันนี้ผมขอพักก่อน คุณหญิงซักผ้าอีกชุด

พอตากเสร็จก็อาบน้ำพร้อมที่จะไปสถานที่ ที่เรานักดันไว้คือ......... OTORO ที่ เซ็นทรัลปิ่นเกล้า

 ความอร่อยดูเหมือนจะไม่แตกต่างในความคิดผม แต่คุณหญิงเธอ ชอบน้ำจิ้มที่นี่เป็นพิเศษเรียกร้องไปกิน
มีน้ำซุปใส กับน้ำซุปต้มยำ เราสามารถเลือกได้ที่จะกินน้ำซุปสองแบบในโต๊ะเดียวกัน คุณหญิงเธอจะกินเนื้อ ผมไม่กินเนื้อวัว ......
 นี่ไงหน้าตาน้ำจิ้มที่ว่า
 ของทอดต่าง ๆ มากมาย .... แม้ตรงนี้ไม่มี กุ้งทอดแต่อีกพักหนึ่งก็มีกุ้งชุบแป้งทอดมาให้กิน
 น้ำแข็งใส เหมาะกับอากาศร้อน ๆ ของเดือนนี้จริง ๆ
 สลัดมีให้เลือกไม่มากแต่ก็ดูครบสำหรับอาหารทั้งหมด ......
 ข้าวผัดกระเทียมที่ใช้ข้าวญี่ปุ่น .... รสชาติ ธรรมดาทั่ว ๆ ไป
 ซูชิบาร์ ไม่มีปลาดิบให้เห็นแต่ก็ มาเติมเป็นครั้งคราว
 ของหวานระหว่างที่ผมทานคงจะมีคนกินไปเยอะ เวลากินของผมจึงเหลือแค่นี้
 น้ำจิ้มอีกรูป พร้อมกระเทียมพริก
 นี่ไงเงื่อนไขที่มักจะเป็นแค่คำขู่ เพราะผมยังไม่เคยโดนที่ไหนปรับเลยครับ เว้นที่ hotpot ซึ่งเหลือไม่เยอะด้วย ..... สาขา Robinson รัชดา
 นี่ไง กุ้งชุปแป้งทอด แม้เนื้อแป้งจะเยอะกว่าตัวกุ้งแต่ก็หอมแป้งทอดจริง ๆ ....
 จัดไปอีกรูปพร้อม Logo ร้าน
เนื้อหมู ........ อ้อ ผมลืมบอกไปที่เค้าเตอร์ของสด เราสามารถถามหากุ้งได้นะครับ แต่จะไม่มีวางโชว์ เนื้อปลาด้วยครับ

มาวัดระดับความคุ้มค่า กัน .... 299 บาท net ผมรุ้สึกว่า ชัดเจนดีไม่มีเก็บค่าน้ำเพิ่ม .... ราคาเหมาะสมกับอาหาร ... ไม่มีอะไรโดดเด่นมากมายสำหรับอาหาร.......

คุณชายให้ 8 เต็ม 10
คุณหญิงให้ 9 เต็ม 10 ชอบน้ำจิ้มมากค่ะ


หลังจากนั้นผมจึงมองหาที่ซื้อ สายกีต้า  เราเดินมองหา จนเจอ นครหลวงการดนตรีที่คุ้นเลยเพราะที่ฟอร์จูน รัชดาก็มีสาขาของร้านนี้ D'Addario light
เบอร์ 11 .....  ราคา 165 บาท ผมไม่เคยซื้อสายกีต้ามานานมากแล้ว.... ไม่รู้ราคา มีหลายราคามากเลยเลือกแบบถูกไว้ก่อน .... ใช้ไปก่อน แก้เซ็ง

ระหว่างนี้ เป็นเวลา 17.23 น. ผมนั่งจั๊กแร้เหนียวอยู่หน้าคอม ส่วนคุณหญิงหลับอยู่บนที่นอน.... ร้อน ๆ  

นี่แหละเรื่องราวชีวิตเราสำหรับอาทิตย์สุดร้อน...... ร้อนใจที่รอม๊า.... เพิ่งจะรู้สึกไกลแม่ก็ตอนที่ต้องออกมาอยู่เอง.........แม้ม๊าจะย้ายไปอยู่เชียงใหม่กว่า 10 ปีแล้ว ผมไม่เคยรู้สึกขาดความอบอุ่นเลย แต่ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกอยากอยู่ใกล้ม๊า คนเราต้องการสิ่งไหนก็ต่อเมื่อรู้สึกขาดมันไป เป็นเรื่องจริง ....

วันอังคารที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2555

เริ่มต้นการใช้ชีวิตด้วยกัน...อย่างจริงจัง

วันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2555 เราได้เตรียมตัว ยืมรถกะบะป๊า เพื่อย้ายของมาที่เรือนหอของเรา......

ผมต้องย้ายต้นไม้ทั้งหมดที่ผมเป็นคนดูแล แม้ผมจะไม่ได้เป็นคนปลูกมันตั้งแต่แรก แต่ผมรับหน้าที่นี้มาตั้งแต่ ม๊าย้ายไปอยู่ที่เชียงใหม่ เพื่อเลี้ยงหลาน นานเท่าไหร่แล้ว..... ตั้งแต่ปี.. 2001 - 2003 ประมาณสิบปีเห็นจะได้ .....

11 กุมภาพันธ์ 2555 ต้นไม้กินเนื้อที่มากเหลือเกินแต่ผมก็ค่อย ๆ ขับรถมา..... เจ้าสาวของผมก็ขับรถของเธอมา  พอมาถึงเราไม่รอช้าที่จะขนของลงจากรถ.... ใช้เวลาไม่นานนัก เราก็ทำเสร็จ  เรื่องต่อไปที่เราจะต้องทำ คือความสะอาด .... เราต้องค่อย ๆ ทำความสะอาดบ้านทั้งหลัง มีเด็กรับใช้จากบ้านใหญ่ 2 คน แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยอยากทำความสะอาด ... ทุกอย่างที่เธอ2คนทำ ผมต้องมาทำซ้ำอีก ไม่อยากจะว่าอะไร เพราะเธอไม่ได้รับเงินเดือนจากผม

หลังจากที่ขัดปาเก้ตอนซ่อมบ้าน ฝุ่นของปาเก้ ฟุ้งไปทั่วบ้านทำให้เราต้องออกแรงกันเยอะ เราทำกันจนเย็นระหว่างนั้นมี True internet มาติด ผมเลือกแบบ cable เพื่อจะดู แดงเดือนคืนวันเดียวกันนั้น  .... ผมเอาเด็กรับใช้ที่บ้าน ไปส่งที่บ้านใหญ่ และขับรถกลับไปบ้าน เพื่อคืนรถกะบะให้ป๊า

7.00 น. ผมหันไปมองบ้านที่ผมโตมากับมันมากกว่า 30 ปี เป็นครั้งสุดท้าย เรื่องราวมากมาย ความทรงจำดีดี ...กับคนดีดี หลาย ๆคน ...... ผมกำลังจะทิ้งมันไว้เบื้องหลัง ... และมีอนาคตกับคนที่ผมรัก และผมจะฝากอนาคตไว้ด้วยได้ 30 ปี ที่ผ่านมา ผมไม่เคยย้ายบ้าน .... ผมไม่เคยอยู่ที่ไหนเกิน 3 เดือน นี่เป็นครั้งแรกที่ผมก้าวออกจากบ้าน ซึ่งมีความอบอุ่น และผมเองก็ยังอยากให้เจ้าสาวของผม ได้อยู่ที่บ้านหลังที่อบอุ่นด้วยกัน....... เพียงแต่ว่า ความใหญ่ของครอบครัวที่มีมากขึ้น มันทำให้ผมจำเป็นต้องย้ายออกจากที่นั่น .....
หลังจากนั้น ผมบึ่งเจ้าแก่จากบ้านเพื่อไปซื้อข้าวมันไก่ รัชดาซอย3 กลับบ้าน ....
ผมบึ่งเจ้าแก่กลับมาที่บ้านนี้ ทันที ...... ไม่มีอะไรมากบ้านนี้ อาหารเย็นวันนั้น ง่าย ๆ คือ ข้าวมันไก่ รัชดาซอย3 ผมกินมาตั้งแต่ร้านยังเล็กมาก ๆ ตอนนี้ ใหญ่จน.. เลอะเทอะไปทั่ว... แยกเป็นสองร้าน แนะนำร้านเดิมคือตรงร้านหมอฟัน.... น้ำจิ้มยังรสชาติดีกว่า

แดงเดือด!!!!! liverpool จะชนะได้ไหม? ..... แต่ณ.เวลานี้ผมรู้ผลของมันมาร่วมเดือน แมนยู ชนะ 2-1

ผมแค่หวังว่า liverpool ที่ผมเชียร์จะชนะได้บ้าง แม้ไม่ได้แชมป์ ซึ่งก็หมดลุ้นไปนานแล้ว

หลังจากอาบน้ำเสร็จ เรานั่งนวดขากัน .... เพราะปวดเมื่อยเหลือเกิน ....... ทำให้ผมคิดถึงตอนที่เราสองคนไปเที่ยว มาเก๊าด้วยกัน ในปี 2553 ....เดินกันจนปวดขา.... 

คำถามแรกที่ผมถามตัวเองทุกครั้ง ทำไมเธอต้องมาอดทน ลำบาก ? ซึ่งคำตอบผมรู้อยู่แล้ว แต่ผมก็ยังเฝ้าถามตัวเองอยู่ตลอด

Live Together Box ของเรา........ มันน่าจะมีรูปประกอบด้วยนะ .....

ณ.วันนี้เราใช้เวลากว่า 3 อาทิตย์ อยู่ด้วยกันที่นี่ ..... ซ่อมทุกอย่างที่เสีย ... ด้วยตัวเอง .....