24 มีนาคม 2555 Le Fenix sukhumvit

ล่าสุดเราไปเช็งเม้งกัน ปีนี้เรามีสมาชิกใหม่ไปเช็งเม้งด้วยกัน ....... นั่นคงไม่ใช่ใครที่ไหน เค้าคือภรรยาผม

เราเตรียมตัวกันก่อนหน้านี้แล้ว วันที่ 24 มีนาคม 2555 ผมชวนมาม๊ามานอนที่บ้านโดยพาเจ้าหลานสองคนของผมมาด้วย ชื่อ อัยย์(อาเจ๊) กับ อะตอม (เจ้าตี๋)

วันที่ 24 มีนาคม 
ผมออกเดินทางจากบ้าน ไปกิน buffet อาหารกลางวันที่ผมเคยซื้อไว้จาก qponmaster.com ในราคา 169 บาท ราคาแสนถูก Le Fenix Hotel Sukhumvit ห้องอาหารดูจะจัดเป็น style modern คุณหญิงเธอดูจะชอบมาก ๆ   เธอบอกว่าราคาขนาดนี้ แล้วได้บรรยากาศแบบนี้ อยากจะมาอีก ..... (ณ.วันที่ผมเขียน blog นี้อยู่ ผมก็ได้จัดให้เธอ ไปอีกเพราะ Thaicitydeal เอากลับมาขายอีก ราคาเดียวกัน ผมจัดไป 4 ใบ)
เริ่มใช้ได้ 18 เมษายน 2555

พอกินเสร็จ ผมก็จะไปรับเจ้าตี๋ และอาเจ๊ แต่พี่สาวผมพาตัวไปซิ่งที่ PK park Central world ผมกลับไปนั่งรอที่บ้านก่อน จนถึงเวลาประมาณ 15.30 น. ผมก็ออกเดินทางจากบ้านรัชดา..... ไปรับที่ PK park


อดใจไม่ได้ที่จะเข้าไปดูว่าเป็นอย่างไร .... และเราก็แวะไปกินที่ food court Central world

และแยกจากพี่สาวผมกลับบ้าน ... พาเจ้าตี๋และเจ้าหม๋วยมาด้วย เจ้าตี๋ หลับบนรถ
พอถึงบ้านผมอุ้มเจ้าตี๋ขึ้นมาบนห้อง .... วันนี้เรานอนห้องเดียวกันหมดเลย .... 5 คน

ผมรู้สึกดีที่ม่าม๊ามา ...... อย่างที่เคยบอกไว้ผมไม่เคยรู้สึกดีเวลาเจอม๊าขนาดนี้เลย ......จำได้ว่าผมเคยรู้สึกดีแบบนี้ตอนที่ผมเห็นม่าม๊ามารับตอนผมเรียนอยู่อนุบาล แต่มันก็นานมากแล้ว ผ่านไปเกือบจะสามสิบปีแล้ว

เสียดาย ผมไม่ได้ถ่ายภาพหลาน ๆ มาเก็บไว้ใน blog ขณะที่มาอยู่ที่บ้านผม อาเจ๊ดูจะชอบห้องสี pink มาก และอยากนอนในห้องนั้น แต่กว่าเราจะกลับมาถึงบ้าน ก็ได้เวลานอนแล้ว ..... แต่เจ้าหม๋วยซิไม่ยอมนอน ..... เราทั้งสี่คน เลยนอนดู The star ด้วยกัน ฮ่าๆๆๆๆ แต่ไม่นานเจ้าหม๋วยก็หลับ

ตื่นเช้ามา เรา plan กันจะไปที่วัดปากน้ำ ป๊าไปนั่งสอนเด็ก ๆ นั่งสมาธิอยู่ ดูป๊าจะมีความสุขมากเวลาได้เล่นกับเด็ก ๆ  ทำไมคนเราไม่มีความสุขง่าย ๆ แบบนี้นะ

ผมตื่นเช้าออกไปหาของกินให้เด็ก ๆ ดูเด็ก ๆ จะมีความสุขมาก เพราะได้ไปที่ใหม่ ๆมีอะไรให้เล่นใหม่ ๆ

ถึงเวลา สิบโมง เราออกเดินทางไป lotus ใกล้บ้านเพื่อซื้อของเข้าบ้าน ผมได้มีโอกาสพาหลานไปซื้อของด้วย เผื่ออยากกินอะไร ...... แล้วก็พาม๊าไปกิน อาหารจีนที่แคนตัน Lotus พอถึงเวลาเก็บเงินม๊าออกเงินมา ผมบอกม๊าว่า ไม่ต้องหรอก ผมไม่ค่อยได้มีโอกาสพาม๊ามากินข้าว วันนี้คุณหญิงเองดูจะมีความสุข อาจจะเป็นเพราะว่า เค้าเห็นผมมีความสุข ผมให้เธอหมดใจเพราะเธอเป็นแบบนี้แหละ.....

เธอชอบเห็นผมมีความสุข....... แล้วเราก็มุ่งตรงไปวัดปากน้ำกัน กว่าจะไปถึงก็บ่ายแก่ ๆ แล้ว เจ้าตี๋กับเจ้าหม๋วย ไม่ยอมนั่งสมาธิที่อากงสอน...... แต่ ป๊าบอกว่ายังเด็กเกินไปที่จะนั่ง..... แต่ในที่สุดแล้วก็ลองนั่ง ซาเจ็ก มองดูแล้วบอกว่า ........... เด็กพวกนี้เห็นแล้ว ..... ในที่นี่ หมายถึงเห็นดวงธรรมแล้ว ....

หลังจากนั้นผมก็ลากลับบ้าน เราจากกันตรงลานจอดรถของวัดปากน้ำ .......